مضطر و بی چاره

مضطرّ واقعی کیست؟

«مضطرّ» يعني کسي که فقط «خدا » را مي‌خواهد؛ اگر کسي به قدرت خود تکيه کند «مضطر» نيست، به قدرت قوم و قبيله‌ خود تکيه کند «مضطر» نيست ، «مضطر» کسي است که بداند کار فقط در دست خداست.

چنين آدمي اگر مشرک هم باشد وقتی در دريا گرفتار خطر غرق است دعایش مستجاب مي‌شود.

امّا اگر انسان در ضمن اينکه دعا مي‌کند، قدرت‌ ديگران را هم در نظر بگيرد، او «مضطر» نيست.

آن کسي که در عمق اقيانوس است و دارد غرق مي‌شود کسي از او خبر ندارد تا به فکر او باشد! بر فرض هم با خبر باشد وسيله نجات او را ندارد؛ تنها کسي که مي‌تواند او را نجات دهد، قدرت نامتناهي حق است و اينکه مي‌گويند يأس از رحمت خدا کفر است، براي همين است!

يأس از رحمت خدا، يعني کسي نيست مشکل ما را حل کند ، که اين کفر است.براي اينکه قدرت نامتناهي الهي هر چيزي و هر کاري را مي‌تواند به خوبي انجام دهد.

اگر با يأس بگوييم که در عالَم کسي نيست که مشکل ما را حل کند، اين کفر است!

بنابراين اگر کسي واقعاً «مضطر» باشد، يقيناً ذات اقدس الهي مشکل او را حلّ مي‌کند؛ لذا فرمود مرا بخوانيد. من اجابت مي‌کنم و اين هم عبادت است، چون دعا يکي از بخش‌هاي مهم عبادت است .

از دعا تعبير به «عمود» هم شده است؛ منتها ستون اصلي دين همان نماز است!

مستحضريد که خيمه را يک ستون بزرگ نگه مي‌دارد، بعد يک ستون‌هاي کوچک و فرعي در اطراف آن خيمه هستند که زوايا و حواشي آن خيمه را نگه مي‌دارند که دعا هم از همان قبيل است.

درس تفسیر آیت الله جوادی آملی . تفسير آيات 64 تا 68 سوره غافر

تاریخ درس: 16اسفند1393

گوگل : http://shahidhadikalantari.blogfa.com

ایتا: http://eitaa.com/hadikal

+ نوشته شده در سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۲:۳۹ ق.ظ توسط  |