استعاذه

استعاذه( پناه بردن به خدا ) چیست؟

وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿۲۰۰﴾

و اگر از جانب شيطان در تو وسوسه‌اى پديد آمد به خدا پناه ببر، زيرا او شنوا و داناست.( سوره اعراف ).

استعاذه، نه يعني «اعوذ بالله من الشيطان الرجيم» گفتن، اين يک ذکر لفظي است و ثواب خاصّ خود را دارد؛ امّا مشکل را اين «اعوذ بالله» حل نمي‌کند.

سابقاً که حیوان باربر داشتند ، وقتی حمار ( الاغ) راه نمي‌رفت آن مسئول فشاري مي‌داد تا اين حرکت کند . اين فشار را مي‌گفتند نَزْغ.

اگر يک چنين حالتي از ابليس ديدي و او فشاري به تو داد که در مسير او راه بيفتي، ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾.

اگر گفتي «اعوذ بالله من الشيطان الرجيم»، اين گفتن، یک لفظ است و ثواب هم دارد؛ امّا اين معناي ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾ نيست، بلکه ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾؛ يعني برو در پناهگاه!.

يعني هر وقت شما آژير خطر را شنيدي برو پناهگاه!

زمان جنگ می گفتند هر وقت آژير خطر را شنيديد برويد پناهگاه، يعني چه؟ يعني در خيابان بايست بگو من مي‌خواهم بروم پناهگاه؟ يا آن حالتي که به انسان دست مي‌دهد و فوراً مي‌رود به پناهگاه؟

﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾؛ يعني برو پناهگاه!

اضطرابي در آدم پيدا مي‌شود، با خداي خود درد و دل مي‌کند و مي‌گويد الآن من در گِرو اين گناه هستم، مرا درياب!

اين معناي استعاذه است، نه اينکه همين‌طور که ايستادي «اعوذ بالله» بگو! ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾؛ يعني برو پناهگاه! .

درب پناهگاه هم هميشه باز است و دربان آن هم فقط خود خداست!

اينکه فرمود: « كَلِمَةُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی ...». يعني من دژبان هستم! اين دِژ من است و من هم دژبان می باشم، هر وقت خواستي بيايي بيا، من در را باز مي‌کنم.

تفسير آيات 51 تا 57 سوره غافر

درس تفسیر آیت الله جوادی آملی/ 9 اسفند 1393

گوگل : http://shahidhadikalantari.blogfa.com

ایتا: http://eitaa.com/hadikal

+ نوشته شده در جمعه ۲۴ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱:۴ ق.ظ توسط  |