صبر کن

صبر كن خدا در را باز مي كند

گفت: من دم در ايستاده بودم نه در را مي زدم و نه مي رفتم .

گفت: خوب كاري كردي راه همين است هر وقت ديدي تاخير افتاد پشت در بايست مبادا در را بزني .

ديدي آنهايي را كه در را زدند و سوزاندند ؟

در را نزنيد و دور هم نرويد . مبادا ول كني بروي و بگويي چيزي نمي دهند . با هنر و فهمت تا پشت در برو . در را محكم نزني . يا اصلا در را نزن . صاحبخانه خودش مي داند . آنجا بنشين .

شبي كه حضرت زهرا ( سلام الله عليها) را مي خواستند دفن كنند، اصحاب حضرت امير ( عليه السلام ) پشت در آمدند تا كمك كنند ، يا مي خواستند داخل بروند و هر چه حضرت بفرمايد انجام دهند .

از پشت در صداي گريه مي آمد ، حضرت امي امام حسن را فرستاد وگفتببين كيست. امام حسن( عليه السلام ) گفت اصحابند ، گريه مي كنند كه در را باز كنيد داخل بياييم . حضرت فرمود بگو بروند اول اذان صبح بيايند.

اصحاب رفتند اما يكي از آنها نرفت . همانجا نشست . نتوانست برود . کمی بعد دوباره حضرت امير( عليه السلام ) ديدند هنوز صداي گريه مي آيد ، فرمودند پسرم مگر نگفتي بروند ؟ امام حسن عرض كرد چرا . دومرتبه دم در رفت و فرمود چرا نرفتي ؟ گفت من پاي رفتن نداشتم . حضرت امير( عليه السلام ) گفتند بگو داخل بيايد .

ببين كه كمي پشت در ايستادن خوب است . به اشاره ملتفت شو. از يكسال ، پنجسال پشت در ايستادن نترس ، پشت در بهترين جاست .

نمي خواهم بگويم آنهايي كه حرف حضرت امير( عليه السلام ) را شنيدند و رفتند بد كردند . چه بسا فرمان بردن آنها افضل بوده است . ذهنتان دور نرود . آنجا را نگاه كنيد كه پشت در ايستاد و داخل رفت . در نزد ، شلوغ نكرد .

بي ادب نباشيد . علم و فهم را به زور نمي شود از جايي گرفت . در دستگاه خوبان و مافوق ما ، همه چيز با تسليم به دست مي آيد . شايد يك وقت خداوند ديد در كارتان صدق داريد و پشت در هم نمانديد .

همين كه مي رسيد ، در باز است . براي بعضي ها گفت ما از اول در نداشتيم . خودتان با سوء ظنتان در درست كرديد . در دستگاه ما و دستگاه اولياء و انبياء ما اصلاً هيچ جا در نگذاشتيم .

( طوباي محبت 3 – مرحوم دولابي - ص 70تا 72 )

گوگل : http://shahidhadikalantari.blogfa.com

ایتا: http://eitaa.com/hadikal

+ نوشته شده در جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۲:۱۱ ق.ظ توسط  |