ارزش اعمال

        ذوالقرنین در یک شب تاریک که مهتاب نیز نبود با لشکریانش از سرزمینی می گذشت .  به نقطه ای رسیدند که شنهای زیر سم اسبها خش و خش می کرد .

        ذوالقرنین گفت پیاده شوید و مقداری از شنهای این منطقه بردارید . اما بدانید هم کسی که بردارد و هم کسی که برندارد پشیمان خواهد شد .

        عده ای پیاده شدند و هر کدام یک مشت از آن شنها برداشتند ، عده ای هم به خود زحمت پیاده شدن ندادند.

        صبح که آفتاب طلوع کرد این افراد به شنهایی که برداشته بودند نگاه کردند و با تعجب دیدن اینها تکه های طلا و جواهرات است .

        کسانی که برداشته بودند ناراحت و پشیمان شدند که چرا کم برداشته اند و چرا بیشتر برنداشته اند .

        آنهایی هم که از اسب پیاده نشده بودند کارد میزدی خونشان در نمی آمد که چرا هیچ چیزی برنداشته اند .

        دنیا هم همینطوری است ، در اینجا معلوم نمی شود که اعمال ما چه ارزش زیادی دارد . باید صبح قیامت بشود تا متوجه بشویم . قرآن از قیامت به صبح تعبیر می کند – الیس الصبح بقریب ؟  

        آقای امجد نقل می کرد که در خواب علامه طباطبایی را دیده بود . علامه به ایشان گفته بود که یک صلوات برای همه شهدا کافی است . یعنی صلوات اینقدر ارزش دارد .

        هرچیز مادی ارزش محدودی دارد . اما یک چیز معنوی مثل رمضان قابل درک نیست . اگر یک ماه رمضان بگذرد ، دیگر با هیچ چیز نمی شود آن را به دست آورد .

وبلاگ: http://shahidhadikalantari.blogfa.com